What's the rush? รีบอะไรนักหนา?
Why do we tend to have time stamped goals?
(ทำไมพวกเราชอบมีแนวโน้มที่จะมีเป้าหมายที่มีเวลากำกับ?)
"I want to be a millionaire before I'm 30."
(ฉันอยากจะเป็นเศรษฐีก่อน 30!)
"I need to be or have done [this] before I am [this]."
(ฉันต้องเป็น หรือต้องมี (สิ่งนี้สิ่งนั้น) ก่อนฉัน ....)
Now there is nothing wrong with being driven or focused.
(คือมันก็ไม่ได้มีอะไรผิดนะ กับการมีแรงกระตุ้น กับการโฟกัส)
And we appreciate how these measurable goals create urgency.
(และพวกเราก็ตื้นตันนะ ว่าเป้าหมายมากมายมหาศาลนี้มันช่วยสร้างความเร่งรีบให้พวกเรา)
But the question is,
(แต่คำถามก็คือ)
where does this urgency come from?
(ไอ้ความเร่งรีบนี้มันมาจากไหนกันล่ะ?)
Are you urgent,
(ที่เธอรีบ)
not because you're impatient,
(ไม่ใช่เพราะเธอไม่มีความอดทน)
but because society has told you
(แต่เพราะว่าสังคมได้กรอกหูเธอว่า)
that your goals have to be achieved by a certain milestone?
(เป้าหมายของเธอต้องถูกทำให้สำเร็จ ในเวลานั้น เวลานี้ รีป่าว?)
Only then are you merited with being "successful".
(เพียงแค่เท่านั้น ที่เธอจะคู่ควรกับคำว่า "ประสบความสำเร็จ")
Do you only care about achieving your goals by a certain point
(เธอแค่แคร์ว่าจะต้องทำตามเป้าหมายให้สำเร็จในเวลานั้น เวลานี้)
because of how it will make you look?
(เพียงแค่ว่า คนอื่นจะมองเธอยังไงรึป่าว?)
The orgasmic sound of "wow"
(กับไอ้เสียงร้อง ว้าววววว)
when ever you tell someone about your quickly achieved success.
(เมื่อใดก็ตามที่เธอเล่าให้บางคนฟังเกี่ยวกับความสำเร็จอันรวดเร็วของเธอ)
These are just questions to encourage us to probe a little deeper into why we are putting so much pressure on ourselves.
(นี่คือคำถามที่มันปลุกให้เราคิด วิเคราะห์ ขุดให้ลึกขึ้นอีกสักหน่อย ว่าทำไมเราถึงต้องกดดันตัวเองมากมายขนาดนั้น)
Be patient, it will come.
(อดทนสักหน่อย เดี๋ยวมันก็มาของมันเองแหละ)
รัก
ยู่ยี่ ❤
Search